Je kinderen zijn je grootste leermeesters. Susan Stiffelman neemt je in haar boek ‘Parenting with Presence’ mee in het aanwezig zijn in de opvoeding van je kinderen. Kinderen spiegelen je gedrag, maar sterker nog: kinderen zijn jouw spiegel. Door je kinderen ervaar je waar jouw onverwerkte pijnen zitten uit je eigen kindertijd. Door de spiegel van het kind kun je daarin getriggerd worden en er boos, verdrietig of angstig van worden.
“We offen discover that the child we have is the one who can teach us the most” Susan Stiffelman
Je kinderen zijn dus je leermeesters, je ‘teachers’, omdat ze in jou wakker maken wat jou gevormd en geraakt heeft en zeer waarschijnlijk nog steeds raakt. Dit projecteer je misschien ook wel op je kind. En dan hoor je jezelf soms zeggen: ‘Hij luistert nooit’, ‘Het is een moeilijk kind’, ‘Ze had beter moeten weten’ etc. .
In het moment zijn
Kinderen zijn ook mensjes van het moment. Ze kunnen als geen ander in het moment zijn en één ding tegelijk doen. Alleen maar bezig zijn met dat wat ze aan het doen zijn. En daar volledig mee zijn. Van ons als ouders/opvoeders vragen ze ook om volledig in het moment met ze te zijn. En dus niet bezig te zijn met het boodschappenlijstje voor straks, of de rommel die nu gemaakt wordt en straks allemaal door mama-lief weer opgeruimd kan worden, of de mail die er nog uit moet. Nee kinderen vragen van je dat je gewoon alleen maar bezig bent met wat je op dat moment met hun aan het doen bent, een toren bouwen, een boekje lezen, een poepluier verschonen. Dat is wat ze van je vragen. En trouwens niet alleen kinderen, paarden vragen dit ook van je. Ook dat ken ik uit eigen ervaring maar al te goed.
Meer rust, eenvoud, verdieping, toewijding
Ga maar eens bij jezelf te rade welke behoefte je zelf hebt. Ik hoor steeds vaker om me heen dat mensen aangeven op zoek te zijn naar meer rust, eenvoud, meer verdieping, toewijding. We zijn in een tijd waarin dit allemaal bij elkaar komt. En tegelijkertijd is er zo ontzettend veel afleiding. Continu zijn er prikkels om je af te leiden van waar je eigenlijk mee bezig bent. Door de afleiding ben je overal en nergens en dat geeft een opgejaagd gevoel, druk.
Dus één ding tegelijk. Dat is wat onze kinderen ons leren. Doe één ding tegelijk met je volle aandacht. Samen met je kinderen en ook voor jezelf. Dus daar hoef je geen kinderen voor te hebben. Alleen dat ene ding doen waar je mee bezig bent. Met aandacht en in volle aanwezigheid. En ………. geniet ervan!!
Commenti